W czasie szczególnej pamięci o zmarłych, w imieniu Komisji Historycznej Wielkopolskiej Izby Lekarskiej złożono kwiaty i zapalono znicze na poznańskich grobach wybitnych przedstawicieli świata medycyny, których dorobek naukowy i działalność dydaktyczna pozostawiły trwały ślad w historii polskiej nauki.
Na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu uczczono pamięć prof. dr. hab. Adama Wrzoska – lekarza patologa, antropologa i historyka medycyny, organizatora i pierwszego dziekana Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Poznańskiego. Był twórcą Zakładu Historii Medycyny oraz redaktorem „Archiwum Historii i Filozofii Medycyny”. W czasie okupacji prowadził wykłady w ramach Tajnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich. Opublikował ponad 470 prac naukowych i był członkiem wielu towarzystw naukowych.
Na tym samym cmentarzu spoczywa prof. dr hab. n. biol. Tadeusz Kurkiewicz, wybitny histolog i embriolog, pierwszy rektor Akademii Medycznej w Poznaniu. Jego badania nad rozwojem mięśnia sercowego oraz rolą jądra komórkowego w produkcji glikogenu i adrenaliny miały istotne znaczenie dla współczesnej kardiologii. W czasie okupacji był wykładowcą tajnych kompletów uniwersyteckich w Warszawie. Po wojnie odegrał kluczową rolę w odbudowie poznańskiego środowiska akademickiego.
Na zabytkowym Cmentarzu św. Wojciecha na poznańskiej Cytadeli oddano hołd prof. dr. hab. Antoniemu Juraszowi, współtwórcy polskiej laryngologii. Dyplom lekarza, wraz z doktoratem otrzymał w 1871r. Chciał pracować na Uniwersytecie Jagiellońskim, niestety nie otrzymał asystentury. Wyjechał więc do Niemiec i zamieszkał w Heidelbergu. Tu pracował nieprzerwanie przez 35 lat. W 1908r. wrócił do kraju, powołany na Katedrę Laryngologii Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Był kilkakrotnie wybierany na dziekana Wydziału Lekarskiego. Podczas pierwszej wojny światowej pełnił funkcję rektora uniwersytetu. W 1919 r. przeniósł się do Poznania i na prośbę rektora powstającego Uniwersytetu Poznańskiego dr. Heliodora Święcickiego zorganizował klinikę laryngologii.
Symboliczne gesty pamięci, jakimi są kwiaty i znicze, stanowią wyraz szacunku oraz wdzięczności środowiska lekarskiego wobec tych, którzy swoją wiedzą, pasją i zaangażowaniem kształtowali oblicze polskiej medycyny.
