WYPALENIE – perspektywa psychiatry, psychologa i zarządzających

2 kwietnia w Centrum Konferencyjnym Wielkopolskiej Izby Lekarskiej EDU WIL odbyła się konferencja naukowa WYPALENIE – perspektywa psychiatry, psychologa i zarządzających w różnego typu placówkach systemu ochrony zdrowia.

 

Wydarzenie rozpoczęło szereg edukacyjnych działań, które WIL będzie prowadziło w ramach Roku Przeciwdziałania Wypaleniu.

 

– Frekwencja świadczy o tym, że pomysł wiceprezesa Mateusza Szulcy był pomysłem trafionym. Na sali widzę lekarzy, studentów oraz zaprzyjaźnionych prezesów izb zawodów zaufania publicznego, którzy także w nasz projekt chcą się zaangażować. Chciałbym podziękować prof. Ewie Mojs za wsparcie merytoryczne – podkreślał prezes ORL WIL Krzysztof Kordel, jednocześnie dodając, że wypalenie dotknąć może w każdym wieku.

 

Mnie to wypalenie zawodowe jeszcze nie dotknęło, a pracuję od 1979 roku.  Zawsze mówię, że jak człowiek robi to co lubi, to nie jest niewolnikiem i ta praca sprawia przyjemność, widzę jednak ten problem, przyglądając się, w jakim tempie i z jaką częstotliwością pracują młodsi koledzy – podkreślał prezes ORL WIL.

 

Rok Przeciwdziałania wypaleniu ma przede wszystkim dać odpowiedź na pytanie jaka jest skala wypalenia i jak można pomóc lekarzom.

 

-Będziemy nie tylko edukować, chcemy także przy współpracy z Uniwersytetem Medycznym badać to zjawisko wśród wielkopolskich lekarzy. Nadal tych badań brakuje i to nie tylko w Polsce, ale na całym świecie nie jest to dobrze zdiagnozowane. Planujemy niebawem rozpocząć pracę naukową na ten temat i to będą pierwsze w Polsce dane dotyczące wypalenia zebrane w jednym województwie – powiedział lek. Mateusz Szulca, pomysłodawca, wiceprezes ORL WIL.

 

Konferencję rozpoczął wykład: “Wypalenie z  perspektywy psychologa”, który wygłosiła prof. dr hab. n. med. Ewa Mojs – psycholog kliniczny i neuropsycholog, z Katedry i Zakładu Psychologii Klinicznej Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu.

 

Wypalenie zawodowe to jest pewna stopniowa utrata energii, motywacji do pracy i co jest ciekawe – nie wchodzimy do miejsca pracy na samym początku jako osoby wypalone, gdyż na początku jesteśmy osobami, które idą z zapałem, energią,  gotowością do tego,  żeby robić rzeczy wielkie i ważne, a potem stopniowo coś się dzieje że tej energii zaczyna brakować. Powodów jest wiele. Patrząc na historię wypalenia zawodowego, opisywano również, że jest to rezultat długotrwałej utraty równowagi pomiędzy tym, w co inwestujemy,  a co otrzymujemy w zamian.  W latach  dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia mieliśmy pewne kryzysy, pandemię, wojnę, różne zjawiska społeczno – kulturowe, które całkowicie zmieniły sytuacje zawodową zawodów zaufania publicznego, osób angażujących się w prace na rzecz dobra i na rzecz zdrowia innych ludzi. Dochodzi do szkód na poziomie emocjonalnym, behawioralnym czy na poziomie relacji personalnych – podkreślała w swoim wystąpieniu prof. Ewa Mojs.

 

O wypaleniu z perspektywy psychiatry opowiedziała lek. Anna Rewekant.

 

Wypalenie ma trzy stadia.  Pierwsze, podczas którego pojawiają się objawy, ale jest to jeszcze moment zdrowia względnego, ale wyczerpania. Występuje ograniczenie wypoczynku, zajęć rekreacyjnych, zaniedbywanie najbliższych, zaburzenia snu czy apetytu. Drugie stadium – objawy występują i zaczynają utrudniać pracę, pojawia się znaczne nasilenie objawów pierwszego stadium i występuje też  izolacja społeczna, wewnętrzne napięcie, niepokój, lęk, zaburzenia snu i koszmary senne dotyczące pracy.  Dochodzą objawy psychosomatyczne: bóle głowy, brzucha, nudności. Trzecie to  stadium choroby, całkowitego wyczerpania, niezdolność do pracy. Izolacja społeczna może tutaj doprowadzić do fobii społecznej i depresji wywołanej stresem. Zwiększona jest podatność na infekcje wirusowe, układ odpornościowy wtedy nie działa prawidłowo.  Mogą się pojawiać również myśli rezygnacyjne czy samobójcze – podkreśla lek. Anna Rewekant.

 

Dr n. med. Bogusław Stelcer zebranym przybliżył ideę  i skuteczność Grupy Balinta.

 

Trzeba żyć i funkcjonować, być współmałżonkiem, rodzicem, pracować i jeszcze zadbać o swoją higienę psychiczną i chciałbym Państwa przekonać, że takiego wsparcia  w sensie profesjonalnym można szukać również w grupie balintowskiej.  Michael Balint towarzyszył, czy też był jednym z tych, którzy tworzyli tą pierwszą psychoanalizę 100 – 120 lat temu tutaj w Europie kontynentalnej jak i w Anglii i był tym, który pokazał, że to, w co wierzył ma ogromny potencjał – czyli to, że połączymy dwie dyscypliny: medycynę i psychologię – podkreślał dr n. med. Bogusław Stelcer.

 

Komentarz do wykładu wygłosił prof. dr hab. n. med. Włodzimierz Samborski. Następnie rozpoczął się panel ekspercki zarządzających w różnego typu placówkach systemu ochrony zdrowia: POZ, szpitalach powiatowych oraz szpitalach klinicznych oraz aptekach. Udział w nim wzięli: lek. Elżbieta Marcinkowska, dr hab. n. med Szczepan Cofta, dr n. med. Przemysław Daroszewski oraz Mateusz Szamałek, prezes Wielkopolskiej Izby Aptekarskiej.

 

Warto podkreślić, że w Rok Przeciwdziałania Wypaleniu zaangażowali się przedstawiciele wszystkich zawodów zaufania publicznego, którzy także chcą uczestniczyć w projekcie wraz ze swoimi samorządami.

 

Wszelkie aktualizacje, materiały oraz informacje dotyczące Roku Przeciwdziałania Wypaleniu znaleźć można odnaleźć na stronie www.wil.org.pl/rok-wypalenia/