Z bólem i smutkiem

przyjęliśmy wiadomość o odejściu

prof. dr hab. med. dr h.c.

Jacka Łuczaka

Laureata pierwszej edycji

Konkursu Wielkopolski Lekarz z Sercem

Człowieka oddanego całym sercem

opiece paliatywnej w Wielkopolsce

Twórcy Hospicjum Palium w Poznaniu

Siewcy dobroci, który na zawsze pozostanie w naszych sercach

Rodzinie i Najbliższym

składamy wyrazy głębokiego współczucia

Artur de Rosier – Prezes ORL WIL

wraz z Lekarzami i Lekarzami Dentystami

Wielkopolskiej Izby Lekarskiej

---

Publikujemy informację zamieszczoną przez Hospicjum Palium:
W czwartek, 31 października 2019 r. o godz. 11.00 w Katedrze Poznańskiej odbędzie się Msza Św. za śp. Profesora Jacka Łuczaka. Uroczystości pogrzebowe odbędą się na Cmentarzu Junikowo o godz. 13:50.

---

Publikujemy wspomnienie o Panu Profesorze przesłane przez Zespół Pracowników i Woluntariuszy Hospicjum Palium w Poznaniu, Członków Polskiego Towarzystwa Opieki Paliatywnej w Poznaniu, Włocławku i Wałbrzychu oraz Pracowników i Dyrekcję Szpitala Klinicznego Przemienienia Pańskiego Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu:

 

Świętej Pamięci Prof. dr hab. med., Doktor Honoris Causa, FRCP Jacek Łuczak

Profesor Jacek Józef Łuczak (ur. 30.12.1934 r. w Poznaniu – zmarł 22.10.2019 r. tamże) – lekarz, specjalista z zakresu chorób wewnętrznych, anestezjologii i intensywnej terapii, kardiologii i medycyny paliatywnej.

 

POCHODZENIE

Urodzony w rodzinie oficera zawodowego II Rzeczpospolitej. Absolwent Gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego (1953), następnie Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Poznaniu (1959).

 

DROGA ZAWODOWA

Od 1965 roku asystent w I Klinice Chorób Wewnętrznych w Szpitalu im. Pawłowa w Poznaniu (obecnie Szpital Kliniczny Przemienienia Pańskiego Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu). Był współorganizatorem i Ordynatorem pierwszego w Wielkopolsce i trzeciego w kraju Oddziału Reanimacji Kardiologicznej w I Klinice Chorób Wewnętrznych (1967–1970). W latach 1978−1984 kierował zespołem anestezjologów współpracujących z Kliniką Chirurgii Gastroenterologicznej Szpitala im. Heliodora Święcickiego w Poznaniu. W 1981 r. w wolnych wyborach okresu Solidarności został wybrany Dziekanem Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Poznaniu. Odwołany z przyczyn politycznych, na polecenie Ministra Zdrowia w 1982 r. Był organizatorem i Kierownikiem Zakładu Pomocy Doraźnej oraz pomysłodawcą i Współautorem programu nauczania tego przedmiotu. W latach 1985−1990 był kierownikiem Zespołu Anestezjologicznego przy Klinice Onkologii.

 

NAJWAŻNIEJSZE OSIĄGNIĘCIA

Był założycielem pierwszych w publicznym systemie opieki zdrowotnej jednostek opieki paliatywnej – początkowo Poradni Walki z Bólem z Zespołem Wyjazdowym (1987), następnie pierwsze w Polsce i w Europie Środkowo–Wschodniej Oddział Opieki Paliatywnej (1990) i akademicką jednostkę opieki paliatywnej: Klinikę Opieki Paliatywnej, Anestezjologii i Intensywnej Terapii Onkologicznej przy Katedrze Onkologii Akademii Medycznej w Poznaniu (1991), przekształconą w Katedrę i Klinikę Medycyny Paliatywnej Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu (2002), którymi kierował nieprzerwanie do przejścia na emeryturę w 2005 r. Następnie do końca życia pełnił obowiązki Lekarza Kierującego Oddziałem Medycyny Paliatywnej Hospicjum Palium, działającym przy Szpitalu Klinicznym Przemienienia Pańskiego.

Był niestrudzonym animatorem i propagatorem opieki hospicyjnej i paliatywnej, prowadząc wraz  z zespołem, szeroką działalność edukacyjną w całej Polsce, co doprowadziło do utworzenia w latach 90–tych kilkudziesięciu jednostek opieki paliatywnej w niemal całym kraju, a następnie w Europie Środkowo–Wschodniej i w Azji.

Był Autorem pierwszego w Polsce i jednego z pierwszych w Europie programu nauczania opieki paliatywnej na Wydziale Lekarskim i Pielęgniarstwa Akademii Medycznej w Poznaniu. Dzięki Jego staraniom w Polsce, jako w drugim kraju w Europie po Wielkiej Brytanii, utworzono specjalizację lekarską w dziedzinie medycyny paliatywnej i pielęgniarską w dziedzinie opieki paliatywnej.

Od 1991 r. współpracował z Ministerstwem Zdrowia i Opieki Społecznej w zakresie organizowania opieki paliatywnej w całym kraju, czego owocem było powstanie w dniu 25 października 2003 r. Krajowej Rady Opieki Paliatywnej i Hospicyjnej. Profesor Jacek Łuczak był Przewodniczącym przez wszystkie trzy kadencje – do 2003 r. Dzięki Jego staraniom w 1994 r. Ministerstwo Zdrowia powołało stanowisko Konsultanta Krajowego w dziedzinie medycyny paliatywnej, którą pełnił nieprzerwanie w latach 1994–2001, dzięki Jego staraniom powołano stanowiska Konsultantów Wojewódzkich w dziedzinie medycyny paliatywnej we wszystkich województwach w Polsce.

W 1999 r. opracował pierwszy program rozwoju i standardy opieki paliatywnej w Polsce, ponadto dzięki Jego staraniom świadczenia w zakresie opieki paliatywnej były kontraktowane początkowo przez Kasy Chorych, następnie do chwili obecnej są kontraktowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia.

Był założycielem jednej z pierwszych w Polsce organizacji pozarządowej, mającej na celu rozwijanie opieki paliatywnej. Było to powstałe w 1989 r. Polskie Towarzystwo Opieki Paliatywnej im. Aleksandra Lewińskiego i Antoniny Mazur. Był wieloletnim Prezesem Zarządu Głównego i do końca życia Prezesem Oddziału Poznańskiego Polskiego Towarzystwa Opieki Paliatywnej.

 

DZIAŁALNOŚĆ MIĘDZYNARODOWA

Brał aktywny udział w licznych spotkaniach i Kongresach międzynarodowych opieki paliatywnej. W latach 90–tych był inicjatorem i organizatorem, wraz z Profesorem Robertem Twycross i Doktorem Michael Minton z Sir Michael Sobell House w Oxfordzie, corocznych szkoleń specjalistycznych dla lekarzy i pielęgniarek z Polski i krajów Europy Środkowo–Wschodniej, na których Wykładowcami były europejskie i światowe autorytety w dziedzinie opieki paliatywnej, m. in. Prof. Sam H. Ahmedzai, Prof. Irene Higginson, Prof. Kathleen Foley, Prof. Declan Walsh, Prof. Steven Passik.

Dzięki inicjatywie Profesora Jacka Łuczaka w latach 90–tych, ponad 100 lekarzy z Polski odbyło szkolenia w zakresie opieki paliatywnej w Wielkiej Brytanii, dzięki wsparciu Polish Hospices Fund. W 1999 r. utworzył, a następnie pełnił przez wiele lat obowiązki Prezesa ECEPT (Central – Eastern Palliative Care Task Force – Stowarzyszenia  Rozwijania Opieki  Paliatywnej w Europie Środkowo–Wschodniej).

 

DROGA NAUKOWA

W 1971 r. uzyskał stopień doktora nauk medycznych za pracę  „Zastosowanie  fentanylu i dehydrobenzperidolu w leczeniu zawału mięśnia sercowego”. W 1978 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk medycznych  na podstawie rozprawy „Rola respiratora i środków stosowanych w znieczuleniu  na rozległość doświadczalnego zawału serca u psów”. W 1999 r. uzyskał stopień profesora nadzwyczajnego, a w 2002 r. tytuł profesora zwyczajnego.

Był Autorem lub Współautorem około 600 prac naukowych, publikowanych w polskich i zagranicznych czasopismach, promotorem 10 prac doktorskich z zakresu medycyny paliatywnej. Wykształcił 3 samodzielnych pracowników nauki.

W 2010 r. World  Academy of Medicine nadała Mu tytuł doktora honoris causa.

 

NAGRODY I ODZNACZENIA

W 1999 r. w uznaniu zasług w rozwijaniu opieki paliatywnej i hospicyjnej otrzymał Członkostwo Królewskiego Towarzystwa Lekarskiego w Londynie (FRCP). Nagrodzony wielokrotnie prestiżowymi odznaczeniami przez Ministerstwo Zdrowia, władze miasta Poznania, różne organizacje, m. in. w 2009 r. ECCE Homo; w 2014 r. Obywatelska Nagroda Parlamentu Europejskiego za zasługi w rozwoju opieki paliatywnej w Polsce i na świecie; w 2016 r. Złoty Laur Akademicki; Wielkopolanin roku 1991 w plebiscycie Radia Merkury; odznaczony honorowym medalem im. Karola Marcinkowskiego (1993) oraz Amicus Hominis and Veritatis (2002); laureat konkursu „Liderzy medycyny” w kategorii „Osobowość Roku 2003 w Ochronie Zdrowia – zdrowie publiczne”; zwyciężył w plebiscycie „Człowiek Roku 2012” organizowanym przez Głos Wielkopolski; za rok 2012 nagrodzony Europejską Nagrodą Obywatelską; w 2013 otrzymał Wielkopolską Nagrodę imienia Ryszarda Kapuścińskiego; w 2015 r. przyznano mu tytuł Ambasadora Marki Wielkopolski; w 2017 r. uhonorowany w konkursie Wielkopolski Lekarz z Sercem im. Kazimierza Hołogi. W dniu 14 września 2019 r. podczas Konferencji 30–lecia Polskiego Towarzystwa Opieki Paliatywnej w Poznaniu został odznaczony przez Minister Jadwigę Emilewicz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Profesor Jacek Łuczak był licencjonowanym Przewodnikiem po Poznaniu, zapalonym brydżystą, współzałożycielem pierwszej w Poznaniu sekcji brydża sportowego Surma przy poznańskiej Palmiarni. Był kibicem zespołu piłkarskiego Lecha Poznań.

 

Drogi Panie Profesorze, bardzo nam Pana Profesora brakuje.

Pozostanie Pan na zawsze w naszych sercach i w naszej pamięci.

Będziemy kontynuować Pana dzieło bezinteresownej pomocy ciężko chorym Pacjentom i Ich Rodzinom.

Bardzo dziękujemy za wszystko, co dobrego Pan zrobił.

 

Zespół Pracowników i Woluntariuszy Hospicjum Palium w Poznaniu

Członkowie Polskiego Towarzystwa Opieki Paliatywnej w Poznaniu, Włocławku i Wałbrzychu

Pracownicy i Dyrekcja Szpitala Klinicznego Przemienienia Pańskiego Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu