Konferencja odbyła się 11 maja na Wydziale Pedagogiczno-Artystycznym UAM w Kaliszu. Organizatorem naukowym szkolenia był Oddział Geriatryczny i Medycyny Paliatywnej ZZOZ w Ostrowie Wlkp., Wielkopolska Izba Lekarska – Delegatura w Kaliszu, współorganizatorem Fundacja na Rzecz Rozwoju Nauki i Medycyny. Wśród najważniejszych poruszanych podczas spotkania tematów znalazły się między innymi postępowanie z pacjentem paliatywnym z wielochorobowością, racjonalna farmakologia u kresu życia, oraz leczenie chorego z trudno gojącą się odleżyną, niewydolnością serca i przewlekłą chorobą nerek.
W wydarzeniu wzięło udział blisko 150 lekarzy rodzinnych, internistów, geriatrów i przedstawicieli pokrewnych specjalizacji, a także pielęgniarek i opiekunów medycznych nie tylko z całej Wielkopolski, ale m.in. z Wrocławia i Łodzi. Były wykłady i warsztaty. Wśród prelegentów znaleźli się m.in.: prof. dr hab. n. med. Katarzyna Wieczorowska-Tobis, prof. dr hab. n. med. Tatiana Mularek-Kubzdela, prof. dr hab. n. med. Piotr Rozentryt, prof. dr hab. n. med. Adam Wichniak czy dr n. med. Katarzyna Broczek. Przewodniczącym komitetu naukowego i organizacyjnego był dr n. med. Marek Widenka, kierownik ostrowskiego oddziału Geriatrycznego i Medycyny Paliatywnej. – Nasza konferencja stanowi okazję do wymiany wiedzy, doświadczeń i najnowszych osiągnięć w dziedzinie geriatrii oraz medycyny paliatywnej. Spotkanie to jest dedykowane wszystkim profesjonalistom związanym z opieką nad osobami starszymi oraz tym, którym bliska jest idea doskonalenia opieki paliatywnej. Naszą misją jest stworzenie przestrzeni, w której eksperci, praktycy, naukowcy i wszyscy zainteresowani tematyką geriatrii i medycyny paliatywnej będą mieli okazję do inspirujących dyskusji, nawiązywania nowych kontaktów oraz rozwijania współpracy – podkreślił dr n. med. M. Widenka.
Cykl wykładowych sesji otworzyła prelekcja prof. dr hab. n. med. Katarzyny Wieczorowskiej-Tobis. Pani profesor poruszyła temat pacjenta paliatywnego z wielochorobowością, podwyższoną wartością CRP i racjonalną farmakoterapią u kresu życia. – Konferencja Wielkopolskie Spotkania z Geriatrią i Medycyną Paliatywną po raz kolejny zgromadziła dużą liczbę uczestników. Zainteresowanie tymi dwoma dziedzinami wiedzy wzrasta wśród personelu medycznego co wynika ze zwiększającej się liczby chorych starszych, w tym tych z wielochorobowością i wielolekowością, których leczenie – również paliatywne – jest dużym wyzwaniem. Podczas wykładu pt. „Pacjent paliatywny z wielochorobowością i podwyższoną wartością CRP – czy antybiotykoterapia zawsze jest konieczna?” pokazano, że nie istnieją żadne wytyczne uwzględniające specyficzność tej grupy pacjentów o profilu paliatywnym, a tym bardziej starszych w kontekście antybiotykoterapii, w tym takie obejmujące CRP. Rekomendacje te, choć mogłyby być pomocne, powinny wspierać, a nie zastępować spersonalizowane podejście do opieki i podejmowania decyzji. – podkreśliła prof. K. Wieczorowska-Tobis.
Następnie dr n. med. Izabela Kuberka poruszyła temat pacjenta z trudno gojącą się odleżyną, a dr Przemysław Baranowski zagadnienie pacjenta w schyłkowym etapie chorób przewlekłych z kacheksją, sposobie postępowania z nim oraz roli leczenia żywieniowego. Pierwsza sesja zakończyła się tematem „Kiedy i jak oceniać gospodarkę żelazową u pacjenta geriatrycznego z niedokrwistością oraz zasady suplementacji żelaza w podeszłym wieku”- przybliżył go dr hab. n. med. prof. UM Marcin Barylski.
Sesję drugą rozpoczęła dr n. med. Ewa Pisarczyk-Bogacka, która przedstawiła zagadnienia dotyczące pacjenta geriatrycznego wymagającego leków wziewnych, właściwego doboru sposobu i rodzaju inhalacji. Prof. dr hab. n. med. Adam Wichniak z kolei zaprezentował wykład o sposobach postępowania z osobami z bezsennością i lękiem oraz uzależnionym od BDA. Temat pacjenta po upadku ze złamaniem, kiedy diagnozować i leczyć osteoporozę zaprezentował dr n. med. Michał Stuss. O chorym z bólem przewlekłym i optymalnym doborze leczenia w różnych sytuacjach klinicznych opowiedział dr n. med. Michał Graczyk. Sesję zakończył panel dyskusyjny.
Trzeci panel rozpoczął wykład prof. dr hab. n. med. Piotra Rozentryta, on-line dotyczący osób z niewydolnością serca i przewlekłą chorobą nerek. Profesor przestawił aktualne zalecenia oraz praktyczne aspekty kontekstowej modyfikacji leczenia diuretycznego i nawodnienia. Drugi z wykładów w tej części konferencji poświęcono pacjentowi powyżej 80 roku życia z zespołem kruchości, przewlekłą chorobą nerek i migotaniem przedsionków – właściwy dobór rodzaju i dawkowania leków przeciwzakrzepowych przedstawiła prof. dr hab. n. med. Tatiana Mularek-Kubzdela. Dr n. med. Agata Kusz-Rynkun z kolei przygotowała wykład dotyczący chory z niewydolnością serca, cukrzycą t.2 i nietrzymaniem moczu – jak pomóc a nie zaszkodzić.
Trzecią sesję, jak i całą konferencję, zakończył wykład dr n. med. Katarzyny Broczek „Pacjent geriatryczny z otępieniem i cukrzycą t.2 – jak optymalnie dobrać schemat terapii w sytuacji labilnych wartości glikemii. – Zaburzenia gospodarki węglowodanowej mogą przyczyniać się do rozwoju zaburzeń funkcji poznawczych na wielu płaszczyznach, postulowane mechanizmy to, między innymi: insulinooporność powodująca zaburzenia wykorzystania glukozy przez neurony, hiperinsulinemia wpływająca na zmiany funkcjonowania neuroprzekaźników, hiperglikemia przyczyniająca się do rozwoju stanu zapalnego i gromadzenia się beta-amyloidu w mózgu oraz negatywny wpływ hemoglobiny glikowanej na hipokamp – obszar odpowiedzialny w dużej mierze za pamięć i uczenie się. Wytyczne kliniczne dotyczące terapii cukrzycy wskazują, że wybór leczenia powinien być dostosowany indywidualnie do pacjenta i uwzględniać funkcjonowanie poznawcze, które można ocenić za pomocą dostępnych skal w ramach całościowej oceny geriatrycznej. Najważniejszym zaleceniem dla pacjenta z cukrzycą i współistniejącymi zaburzeniami poznawczymi jest zapewnienie odpowiedniego wsparcia opiekuna w nadzorowaniu terapii. Zasady leczenia cukrzycy w tej grupie pacjentów obejmują uproszczenie i unowocześnienie terapii, uporządkowanie pozostałych leków oraz wsparcie w samokontroli cukrzycy. Pomocne mogą być rozwiązania uwzględniające nowoczesne technologie: np. urządzenia do dystrybucji leków wg ustalonego programu, ciągłe monitorowanie stężenia glukozy, automatyczne podawanie insuliny. Wytyczne proponują, aby w terapii cukrzycy u pacjentów z zaburzeniami neuropoznawczymi dążyć do osiągnięcia stężenia hemoglobiny glikowanej HbA1c ≤8% lub ≤8,5%. – zaznaczyła dr K. Broczek.
– Konferencja ta staje się już tradycją. W tym roku odbyła się w gościnnych progach Wydziału Pedagogiczno-Artystycznego UAM w Kaliszu. Wybór tematów dokonanych przez komitet naukowy, któremu przewodził dr n. med. M. Widenka, był bardzo szeroki i obejmował szereg praktycznych zagadnień stanowiących wyzwania w pracy z pacjentami w starszym wieku – dodała dr n. med. Katarzyna Broczek.
Konferencji, jak co roku towarzyszyły warsztaty. Pierwszy z nich poprowadził dr n. med. Michał Graczyk – „Zastosowanie kannabinoidów w codziennej praktyce klinicznej” oraz drugi przedstawiony przez dr n. med. Marka Widenkę „Sztuka przekazywania niepomyślnych wiadomości”. Konferencja poświęcona geriatrii odbyła się już po raz trzeci. Z roku na rok cieszy się coraz większym zainteresowaniem.
