W dniu urodzin 27 września 2020 roku otrzymała m.in. kwiaty, gratulacje i życzenia od Prezesa Okręgowej Rady Lekarskiej Wielkopolskiej Izby Lekarskiej Artura de Rosier i od Przewodniczącego Komisji ds. Lekarzy Emerytów i Rencistów ORL WIL Stanisława Macieja Dzieciuchowicza. Do Pani Profesor wpłynął także list od Premiera RP Mateusza Morawieckiego.

 

Jadwiga Koczocik-Przedpelska urodziła się 27 września 1920 roku w Gnieźnie. W 1938 roku rozpoczęła studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego. W sierpniu 1939 roku przystąpiła dla młodszych studentów kurs w zakresie udzielania pierwszej pomocy medycznej w warunkach wojennych. Po wkroczeniu Niemców do Poznania gestapo aresztowało jej ojca, Józefa Koczocika, profesora Gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego. Osadzony wraz z grupą poznańskiej inteligencji w Forcie VII, został rozstrzelany w styczniu 1940 roku.

Razem z mamą znalazły się w obozie na Głównej, a następnie, zostały deportowane do Generalnego Gubernatorstwa, do Przeworska. Jadwiga zatrudniła się w składnicy Spółdzielni Kółek Rolniczych i tam prowadziła działalność konspiracyjną. W grudniu 1942 roku została zaprzysiężona w NOW, scalonej z AK. Powierzono jej obowiązki instruktorki sanitariuszek i łączniczki. W wolnych chwilach zgłębiała na własną rękę tajniki medycyny. Kiedy otrzymała polecenie zorganizowania przeszkolenia sanitarnego dla  najmłodszych dziewcząt z konspiracji, zaopatrzona w tom „Podoficera sanitarnego” wyruszyła w teren. Kiedy w wyniku przesuwania się frontu w Przeworsku i okolicach zaczęło przybywać rannych, wspólnie z dr. Jankowskim zorganizowała punkt sanitarny, który w niedługim czasie przerodził się w Szpital Miejski.

20 grudnia 1944 roku została aresztowana przez UB w miejscu pracy. Żądano od niej wydania archiwum Okręgu AK. Ukryła dokumenty. W styczniu została przekazana NKWD. Po krótkim pobycie w obozie w Bakończycach odbyła trwającą dwa tygodnie podróż, w nie ogrzewanych wagonach bydlęcych, do Stalinogorska w okręgu moskiewskim. Stamtąd została doprowadzona do łagru.

Powróciła do Poznania 10 września 1945 i już w październiku kontynuowała przerwane studia medyczne na Uniwersytecie Poznańskim. Ponownie aresztowana przez UB w styczniu 1946 sześć tygodni spędziła w poznańskim więzieniu UB przy ul. Kochanowskiego. Po serii przesłuchań i  obowiązkowym podpisaniu oświadczenia o dochowaniu tajemnicy zeznań wyszła na wolność.

W 1948 roku rozpoczęła pracę naukową na Wydziale Lekarskim UP, specjalizowała się w fizjologii stosowanej.

Prof. dr. hab. Jadwiga Koczocik-Przedpelska była przez 22 lata kierownikiem Zakładu Patofizjologii Narządów Ruchu Instytutu Ortopedii i Rehabilitacji Akademii Medycznej w Poznaniu oraz przez 10 lat zastępcą dyrektora Instytutu ds. nauki i dydaktyki. Ma na koncie 165 publikacji naukowych. Jest ponadto autorką dwóch książek „Marzenia i spełnienia” oraz „Między więzieniem a uniwersytetem”, w których opisała swe niezwykłe przeżycia z okresu wojny.

Odznaczona m.in. Krzyżem Armii Krajowej i Krzyżem Partyzanckim.

 

Opracowano na podstawie dokumentu Fundacji Generał Elżbiety Zawadzkiej w Toruniu w zasobach Kujawsko-Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej, 3753/WSK.

 

OKM WIL

Foto: Elżbieta Przedpelska-Ober