W ostatnim czasie wśród lekarzy pojawia się coraz więcej wątpliwości co do prawidłowości wynagradzania w podmiotach leczniczych. Gdzie szukać odpowiedzi? Zapoznaj się z poniższym artykułem, w którym przedstawione zostaną zasady obliczania minimalnego wynagrodzenia osób wykonujących pracę w podmiocie leczniczym.

 

Podstawa prawna

 

Zgodnie z art. 1 ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych (dalej jako u.s.u.), ww. ustawa określa sposób ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne oraz pracowników działalności podstawowej, innych niż pracownicy wykonujący zawody medyczne, zatrudnionych w podmiotach leczniczych, uwzględniający rodzaj wykonywanej pracy oraz sposób osiągnięcia najniższego wynagrodzenia zasadniczego. Wynika z powyższego, iż ustawa ta znajduje zastosowanie wyłącznie do osób zatrudnionych w podmiotach leczniczych na podstawie umowy o pracę. Wyłączone są tutaj zatem inne podmioty oraz inne umowy.

 

Powyższa regulacja odnosi się zatem wyłącznie do pracowników w rozumieniu Kodeksu pracy, a więc lekarzy zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. Dodatkowo, wymogiem stosowania tej ustawy jest zatrudnienie w podmiocie leczniczym (wpisanym do Rejestru Podmiotów Wykonujących Działalność Leczniczą).

 

Wynagrodzenie

 

Na podstawie art. 3a ust. 1 u.s.u., corocznie na dzień 1 lipca podmiot leczniczy dokonuje podwyższenia wynagrodzenia zasadniczego pracownika wykonującego zawód medyczny oraz pracownika działalności podstawowej, innego niż pracownik wykonujący zawód medyczny, którego wynagrodzenie zasadnicze jest niższe od najniższego wynagrodzenia zasadniczego, ustalonego jako iloczyn współczynnika pracy określonego w załączniku do ustawy i kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym ustalenie, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, do wysokości nie niższej niż najniższe wynagrodzenie zasadnicze, z uwzględnieniem następujących warunków:

 

• 1) sposób podwyższania wynagrodzenia zasadniczego ustalają strony uprawnione w danym podmiocie leczniczym do zawarcia zakładowego układu zbiorowego pracy w drodze porozumienia;

 

• 2) podmiot leczniczy, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, zawiera porozumienie z pracownikiem wybranym przez pracowników podmiotu leczniczego do reprezentowania ich interesów;

 

• 3) porozumienie zawiera się corocznie do dnia 31 maja;

 

• 4)jeżeli porozumienie nie zostanie zawarte w terminie określonym w pkt 3, sposób podwyższania wynagrodzenia zasadniczego ustala corocznie do dnia 15 czerwca, w drodze zarządzenia w sprawie podwyższenia wynagrodzenia:

a)kierownik podmiotu leczniczego,

b)podmiot tworzący, o którym mowa w art. 4 pkt 1 – w przypadku podmiotów leczniczych działających w formie jednostek budżetowych i jednostek wojskowych, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

 

Współczynniki pracy

 

Załącznik do ustawy „Współczynniki Pracy” określa, jakie są współczynniki pracy osób wykonujących zawody medyczne oraz innych pracowników działalności podstawowej.

 

ZAŁĄCZNIK WSPÓŁCZYNNIKI PRACY – POBIERZ

 

Wartość współczynnika jest zatem ściśle powiązana z kwalifikacjami, które są wymagane do pracy na danym stanowisku. Współczynnik nie odnosi się natomiast do rzeczywistego wykształcenia pracownika.

 

Może więc zdarzyć się sytuacja, w której pomimo posiadania wykształcenia wyższego, niż jest to wymagane na danym stanowisku, wynagrodzenie nie zostanie podwyższone (ze względu na brak konieczności posiadania takich kwalifikacji w podmiocie leczniczym).

 

Opracowane przez:

Katarzyna Zimolzak (Lex Secure)