Ponad 150 uczestników z całej Polski przybyło do Gniezna, by rozmawiać o etyce lekarskiej na Konferencji zorganizowanej 13 października 2018 roku przez Wielkopolską Izbę Lekarską „Kodeks Etyki Lekarskiej wobec wyzwań współczesności – ciąg dalszy…” .

 

„Jestem przekonany, że wyjedziecie stąd Państwo ubogaceni w wiedzę na temat etyki i utwierdzeni w przekonaniu, że KEL jest fundamentem bycia lekarzem.” – powiedział na wstępie Prezes Okręgowej Rady Lekarskiej Wielkopolskiej Izby Lekarskiej Artur de Rosier.

 

Wśród uczestników dominowały osoby, których praca w samorządzie lekarskim związana jest z odpowiedzialnością zawodową: rzecznicy odpowiedzialności zawodowej oraz członkowie sądów lekarskich Naczelnej Izby Lekarskiej i Okręgowych Izb Lekarskich.

Ugościli konferencję dr Grzegorz Wrona – Naczelny Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej, który wziął na siebie również rolę wykładowcy oraz dr Jacek Miarka – Przewodniczący Naczelnego Sądu Lekarskiego. Naczelną Radę Lekarską reprezentował prof. Andrzej Wojnar – prof. WSF we Wrocławiu, przewodniczący Komisji Etyki Lekarskiej NRL, również wykładowca konferencji, który przekazał gratulacje od Prezesa NRL prof. Andrzeja Matyi.

Rolę wykładowcy spośród lekarzy przyjął na siebie również prof. Szczepan Cofta – Naczelny Lekarz SK Przemienienia Pańskiego UM w Poznaniu.

Kodeks Etyki Lekarskiej interpretowali prawnicy: prof. Jacek Sobczak – Sędzia Sądu Najwyższego w stanie spoczynku, prof. Joanna Haberko z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, adw. dr Lucyna Staniszewska, adw. dr Piotr Karlik oraz radca prawny Szymon Rajski z Kancelarii Prawnej Filipiak-Babicz z Poznania. Wykładowcą z zakresu filozofii był Jakub Zawiła-Niedźwiecki z Zakładu Etyki Instytutu Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego.

Za stołem prezydialnym obok Prezesa ORL WIL Artura de Rosier zasiedli pomysłodawcy i organizatorzy poprzedniej Konferencji dr Maciej Hamankiewicz – ówczesny Prezes Naczelnej Rady Lekarskiej i dr Krzysztof Kordel – ówczesny Prezes ORL WIL, a także obecni Przewodniczący Komisji Etyki Lekarskiej: NRL – prof. Andrzej Wojnar i ORL WIL prof. Andrzej Obrębowski.

 

Podczas wykładów padło wiele słów nawiązujących do szacunku, godności i zaufania.

 

Jak zaznaczył prof. Jacek Sobczak omawiając rozdział KEL „Stosunki wzajemne miedzy lekarzami” każde prawo wynika z norm etycznych i unormowanie nie byłoby potrzebne, gdyby udało się być wychowanymi jako ci, którzy chcą być dobrymi ludźmi a potem dobrymi fachowcami. Jednak tak ujęta koncepcja odnosiła by się do aniołów. Tymczasem lekarz to często człowiek niewyspany, zmęczony, narażony na atak narzekającego na ból agresywnego pacjenta, który za długo czeka na pomoc. To lekarz, który agresję pacjenta przerzuconą niego, przerzuca na innego lekarza. Jak podkreślał prof. Sobczak, istnieją granice krytyki i ona musi być rzetelna czyli uzasadniona, poparta faktami, nie może służyć celowi zniszczenia człowieka. Ostrożność – jego zdaniem – należy zachować we wszystkich opiniach.

Prof. Joanna Haberko już na wstępie zaznaczyła, że rozdział KEL, który omawia „Poszanowanie praw pacjenta” można skrócić do jednego słowa: zaufanie.

Zaznaczyła, jak istotne jest powiązanie zapisów KEL z zapisami ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty i ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Zwróciła jednak uwagę, że zapisy te powstawały w zupełnie innym czasie – KEL w 1991 roku, ustawa o zawodach 1996, a o prawach pacjenta – 2008. Jej zdaniem lekarz musi wiedzieć, co zrobić jak jedno mu zabrania a drugie nie, dlatego też tak ważne jest zestawienie tych zapisów.

Prof. Andrzej Wojnar omawiając rozdział „Lekarz a społeczeństwo” przypomniał przede wszystkim o decyzji Naczelnej Rady Lekarskiej o powołaniu zespołu, którego prace trwają a który zajmuje się pracami nad ewentualnymi zmianami Kodeksu Etyki Lekarskiej.

Doktor Grzegorz Wrona omawiając kwestię jakości w opiece medycznej podkreślił, że art. 8 KEL mówiący o zachowaniu należytej staranności i poświęcaniu niezbędnego czasu jest zdaniem rzeczników odpowiedzialności zawodowej najczęściej naruszanym przez lekarzy artykułem. Wiele czasu poświęcił zagadnieniu telemedycyny. Jego zdaniem zapis o osobistym zbadaniu pacjenta jest zapisem bardzo istotnym, niestety bogactwo życia doprowadziło do odstępowania od tej zasady. Jak zaznaczył, badanie za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności wiąże się pytaniami: A gdzie jest tajemnica? A czy ona jest bezpieczna? To jak tworzy się zaufanie?

Prof. Szczepan Cofta mówiący o rozdziale KEL „Pomoc chorym w stanach terminalnych” w wielu miejscach swojego wystąpienia użył słowa „godność” i powiedział, że chyli czoła przed twórcami KEL, gdyż KEL mówi wiele o godności. Zaznaczył, że art. 31 mówiący, że lekarzowi nie wolno stosować eutanazji ani pomagać choremu w popełnieniu samobójstw jest dobrodziejstwem. Podkreślił, że w hospicjum, z którym jest związany zawodowo, prośby chorych o przerwanie życia zdarzają się niezwykle rzadko. Przyznał, że sam spotkał się z taką prośbą tylko jeden raz. Dodał, że zdarza się tak, że to rodzina chorego wymusza na lekarzach określone postępowanie i wówczas zwoływane są konsylia.

Zaznaczył, że pomysłem lekarzy jest organizowanie szkoleń dla rodzin z zakresu pomocy chorym w stanach terminalnych. Najbliższe szkolenia 24 listopada i 1 grudnia br.

Etyk Jakub Zawiła-Niedźwiecki mówiąc o zasadach postępowania w praktyce lekarskiej, zadał wiele pytań o granice medycyny a w nich o to, które metody są medycyna a które szarlatanerią. Wiele mówił o zaufaniu i o etyce lekarskiej jako etyce cnoty, która odpowiada na pytanie, jakim człowiekiem należy być.

Adwokaci dr Lucyna Staniszewska i dr Piotr Karlik oraz radca prawny Szymon Rajski omawiając temat medycznych oświadczeń pro futuro podkreślili, że w Polsce brakuje regulacji prawnej w tym zakresie. Omówili przypadek pacjenta w Stanach Zjednoczonych, który stracił przytomność, a na ciele miał wytatułowany napis „nie podejmować  resuscytacji” oraz podpis. Lekarze zgodzili się przychylić się do jego woli, ale po sprawdzeniu, że jego oświadczenie znajduje się w centralnym rejestrze oświadczeń. Na kanwie tego przypadku mecenasi sugerowali konieczność wprowadzenia uregulowań prawnych, rozważając powstanie w Polsce podobnego rejestru, jaki funkcjonuje w Stanach Zjednoczonych.

 

Po wykładach odbyła się szeroka dyskusja, która pokazała, jak duże zainteresowanie wzbudzają w środowisku lekarskim i prawniczym zapisy KEL.

 

Konferencji towarzyszyła wystawa obrazów lekarzy z Koła Lekarzy Malujących WIL. (więcej)

 

Relacja filmowa (AG) – TUTAJ

 

(KS)

 

 

Foto (KM)

 

Film (AG)